Jaargang 39 nr. 10, oktober 2024
 Bij Jezus zijn alle mensen welkom
Ook de evangeliën van Matteüs en Marcus laten zien: 'Bij Jezus zijn alle mensen welkom. 'Kijk naar de wonderbare spijziging van de vijfduizend: die begon met vijf broodjes en twee visjes en uiteindelijk bleven twaalf mandjes over (Marcus 6,35-44).En wat te denken van de kort daarop volgende van de spijziging van de vierduizend?Het eerste feestmaal speelt zich af in het joodse land aan het Meer van Galilea. Daar zullen hoofdzakelijk joodse deelnemers zijn geweest. Een pracht verhaal, al in de vroege kerk van groot belang: we vinden het in alle vier de evangeliën. Bij Jezus krijgt iedereen genoeg te eten en dan is er nog over ook (HF: om uit te delen?). Die spijziging van de vierduizend slaan we gemakshalve vaak over. Voegt het wat toe (Marcus 8,1-9). Ik ben niet de enige dominee die het lang heeft ontlopen, maar een keer moet je wel! Het blijkt een mooi verhaal - juist voor Jezus' volgelingen van buiten het joodse volk. De kinderen aan tafel, de hondjes onder de tafel. In Tyrus, midden tussen de twee feestmalen, komt een vrouw bij Jezus, een Syro-Fenicische. Ze is geen joodse (Marcus 7,24-30). Die ontmoeting laat ons het verband zien tussen de twee feestmalen en onze plaats in de kerk van Jezus uit alle volken. Ze smeekt hem om hulp voor haar dochtertje. Weigert Jezus haar te helpen? 'Het is verkeerd om het brood van de kinderen aan de honden te voeren.' Scheldt hij haar in dat heidense land uit voor 'hond'? Enkele weken geleden heeft pastor Eelkje de Vries heel goed en duidelijk uitgelegd dat Jezus haar helemaal niet uitscheldt en vernedert alsof ze een vieze straathond is. Met Eelkje heb ik nooit kúnnen geloven - en, eerlijk gezegd, ook nooit wíllen geloven dat Jezus deze moeder zo onbeschoft heeft afgepoeierd als een straathond. Maar Jezus zégt helemaal niet 'hond'; hij en de vrouw spreken allebei van 'hondjes'. Dat verkleinwoord hebben veel vertalers en schriftonderzoekers over het hoofd gezien! Ook Matteüs spreekt hier van 'hondjes'. Net als overal en altijd woonden ook bij joodse families hondjes in huis. Ze waren nuttig: keken of er geen slangen in de bedden zitten, ze hielde de vloer schoon, sloegen aan bij onraad, vingen muizen… En de kinderen? Die vertroetelden en verwenden hun hondjes. In het huidige Israël hebben mensen honden, in huis, met soortgelijke regels als bij ons. Jezus zegt: 'Het is niet goed het brood van de KINDEREN aan de HONDJES te voeren. De kinderen Israëls zijn Gods volk, zijn kinderen - zij krijgen het eerst te eten. Maar de hondjes horen evengoed in het huis en de huisvader moet ook voor de hondjes zorgen. De hondjes hebben het goed ónder de tafel, terwijl de kinderen aan tafel niets te kort komen! Honger bij Jezus onderweg Er is honger aan het Meer van Galilea, er is ook honger in het land van Dekapolis. De 'kinderen' in het joodse land hebben zich al naar hertenlust te goed kunnen doen! Vijf broden als de vijf boeken van de Tora. Twaalf mandjes voor proviand onderweg - voor de twaalf stammen van het volk (Marcus 6,35-44). In het land van Dekapolis, het heidense land, is er weer een feestmaal bij Jezus, nu voor ongeveer vierduizendmensen. Na drie dagen onderricht bij Jezus zijn ze te hongerig om heelhuids thuis te komen. Iedereen was 'van ver' gekomen. Ver lopen, maar ook 'ver van de omgang met God, ver van de kennis van zijn liefde en trouw'. Ze waren naar Gods heil gekomen dat de Israëlieten al lang kenden. De verhalen van de beide maaltijden zijn allerminst een verdubbeling van hetzelfde. Ze beschrijven feestmalen voor de kinderen en voor de hondjes.  Zeven broden en zeven manden brokken: alle brood dat er is, is genoeg in het Koninkrijk van God. Meer is niet nodig. vierduizend mensen aten mee: uit alle vier de hoeken van de aarde. Er is over: zeven grote manden vol - voor grote hoeveelheden over lange afstanden. Genoeg voor alle mensen in de wereld. Eén brood, aan boord Een gewoon brood? Of figuurlijk: Jezus, het ware brood, genoeg om van te leven, ruim genoeg ook om van te blijven delen, aan de hele wereld. Bij de Heer is overvloedig feest voor allen en nog meer - wie je ook bent, waar je ook vandaan komt. Of je nu een kind van Israël aan tafel bent of een hondje onder de tafel. Foto: Zonsondergang Holwierde, licentie: eigen foto De heer D. de Vries | ||
| terug | ||